the Catcher..

To chyba na poważne... Chyba każdy przechodzi przez wielkie "boom" na coś, tak więc moje "boom" miało miejsce 6lat temu, kiedy byłam jeszcze szczeniakiem (bądź pod wpływem szczeniaków) i założyłam bloga. Jak większość blogów, był on o wszystkim i o niczym, ale wtedy to nie miało znaczenia. Za jednym razem można było poinformować znajomych o swoich poczynaniach danego dnia, unikając tym samym rozmów w kółko o tym samym. Chociaż patrząc na to z perspektywy, wydaje mi się  to żenujące, aczkolwiek wtedy bardzo mi się to podobało :)

Po co w ogóle ponownie wchodzę do tego bagna? Cóż, poszukuję hobby (chociaż wystarczająco bardzo interesuję się swoim zwierzakiem i mam parę innych nudnych rzeczy do roboty), na pewno nie dla zabicia czasu (a bardziej by go marnować, ale w jakiś produktywny sposób), ale głównie po to by czytać, bo to akurat średnio mi idzie.. a chciałabym w jakiś sposób się zmusić (chociaż powinnam do czegoś innego się zmuszać). Tak więc, ten blog jest dla mnie, nie dla Ciebie, więc jeśli masz lepsze rzeczy do roboty, a trafiłeś tu jedynie przypadkowo, lepiej opuść tę stronę :)

Po skończeniu (wreszcie) przygód Bilba, czas odkopać "Buszującego w zbożu", bo ambitnie go kupiłam po angielsku za ok. 24zł, a powinnam go skończyć czytać jakieś 4 miesiące temu. 1/3 "The Catcher in the Rye" mam za sobą, pora dokończyć resztę.

Jeśli komuś przyjdzie ochota mnie krytykować za jakiekolwiek błędy.. UWAGA! Żadna ze mnie humanistka! Urodziłam się umysłem ścisłym. Dziękuję.